Οι σκέψεις που ήθελε να μοιραστεί μαζί μας η 17χρονη εθελόντριά μας, η Φαίδρα!

«Η αφορμή για να επισκεφτώ το Χαμόγελο του Παιδιού δόθηκε πριν ενάμιση χρόνο όταν ο πατέρας μου που είχε ήδη επισκεφτεί ένα σπίτι, με παρότρυνε να έρθω κι εγώ σε επαφή. Έτσι κι έγινε! Ο εθελοντισμός μπήκε στη ζωή μου όταν παρευρέθηκα σε μια εκδήλωση. Αρχικά, ήμουν διστακτική και είχα άγχος για τον τρόπο με τον οποίο θα προσέγγιζα τα παιδιά. Όλα όμως άλλαξαν όταν πέρασα τη πόρτα του Χαμόγελου και αντίκρισα τις πρώτες φατσούλες. Όλα κύλισαν τόσο ομαλά. Γνώρισα τα πρώτα παιδιά, τα οποία με πλησίασαν χωρίς δισταγμό και ήταν πρόθυμα να μιλήσουμε και να παίξουμε.

Αυτή η πρώτη επαφή με το Χαμόγελο του Παιδιού αποτέλεσε ένα κίνητρο για μένα και αισθάνθηκα την ανάγκη να θέλω να προσφέρω κι εγώ βοήθεια. Έτσι, το περσινό καλοκαίρι, στα 16 μου χρόνια, προσέφερα την βοήθειά μου σε ένα από τα σπίτια. Κάθε πρωί ήμουν εκεί, μαθαίνοντας καλύτερα τα παιδιά και ανακαλύπτοντας ακόμα και πτυχές του δικού μου εαυτού. Είναι αναμφισβήτητα πολύ σημαντικό για έναν έφηβο να ασχοληθεί με τέτοιου είδους εθελοντικές προσπάθειες  και ειδικότερα με την προσφορά στο Χαμόγελο του Παιδιού, γιατί αντιλαμβάνεται πόσο καλό κάνει στον εαυτό του μέσα από την ανιδιοτελή βοήθεια στον συνάνθρωπό του. Εγώ προσωπικά, μέσα από την εμπειρία μου στο Χαμόγελο, έγινα πιο ευαίσθητη αλλά παράλληλα και πιο δυνατή. Είναι πολύ όμορφο το συναίσθημα της πληρότητας, της ψυχικής ικανοποίησης που νιώθεις όταν ένα παιδί σε αγκαλιάζει.

Αν και μικρή σε ηλικία, εφόσον είμαι 17 χρονών, αντιλήφθηκα και εκτίμησα πολλά πράγματα στη ζωή μου, έμαθα να αντιμετωπίζω με διαφορετικό τρόπο καταστάσεις και ένιωσα ότι επιτελώ το καθήκον μου και προσφέρω αγάπη.

Θα συνιστούσα ανεπιφύλακτα μια επίσκεψη στο Χαμόγελο του Παιδιού σε όποιο παιδί της ηλικίας μου θέλει να ασχοληθεί με τον εθελοντισμό. Είναι πραγματικά ένα μαγευτικό ταξίδι γεμάτο γνώσεις, εμπειρίες και εσωτερική αναζήτηση!».