Επτά μικρές ομπρελίτσες αποχαιρετούν τον χειμώνα!

Ήταν μια μέρα που ξεκίνησε με λιακάδα. Από το πρωί κάναμε σχέδια για τον απογευματινό μας περίπατο.

-«Να πάμε στο λιμάνι» είπε ο Πέτρος.
-«Ναι!» είπαν όλα τα παιδιά με μια φωνή.

Οι ξαφνικές λιγοστές ψιχάλες δεν μας πτόησαν. Κοιτάξαμε όλοι τις ομπρέλες, φορέσαμε τα πανωφόρια μας και ξεκινήσαμε για την πιο όμορφη βόλτα.

Επτά μικρές ομπρελίτσες έκαναν την γειτονιά μας ακόμα πιο όμορφη στο πέρασμα μας. Χαμογελαστοί όλοι, λοιπόν, κατευθυνθήκαμε προς το λιμάνι. Εκεί αποφασίσαμε να αποχαιρετήσουμε το χειμώνα για να υποδεχθούμε με ανοιχτή την αγκαλιά μας την άνοιξη. Η θάλασσα ήταν τόσο γαλήνια που έμοιαζε με ζωγραφιά. Ναι, σαν τις ζωγραφιές μας μ' όλα τα μπλε απλωμένα. Κι ένας ήλιος κάπου κρυμμένος σαν φωτεινή υπόσχεση, σαν την Άνοιξη που παίζει κρυφτό πριν φανεί για τα καλά.

-«Μπλε με λίγο γκρι!» είπε η Στεφανία μας.
-«Σωστά!» της απάντησα.

Και εκεί συναντήσαμε τους ψαράδες μας. Τους φίλους μας που μας χαιρετούν κάθε φορά όταν χαζεύουμε τα δίχτυα τους και τις ψαριές τους.

Πιασμένοι χέρι-χέρι με τις πολύχρωμες ομπρέλες ανοιχτές, περπατήσαμε λίγο ακόμα, σκορπώντας γέλια και χαμόγελα.

Κάπως έτσι περνούν οι μέρες κοντά στα παιδιά: μαθαίνουμε πως κάθε εποχή έχει τις δικές τις χαρές και μέσα από τα δικά τους μάτια υποδεχόμαστε και αποχαιρετάμε την κάθε εποχή με τον πιο ξεχωριστό και μοναδικό τρόπο!

Αντίο Χειμώνα και καλωσόρισες Άνοιξη!

*Το κείμενο γράφτηκε από τους εργαζόμενους που μεγαλώνουν τα παιδιά μας στα Σπίτια του οργανισμού «Το Χαμόγελο του Παιδιού»