Η σκυλίτσα η Αγάπη και ο Περικλής το Περιστέρι

Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα των ζώων συζητήσαμε για τα πολυαγαπημένα μας κατοικίδια στo πλαίσιο της δράσης «Δημιουργική Απασχόληση στα Νοσοκομεία», με τα νοσηλευόμενα παιδιά.

Τα περισσότερα, φροντίζουν παραπάνω από ένα κατοικίδιο σπίτι τους, αλλά ακόμη και αυτά που δεν έχουν καθόλου, φαντάστηκαν το ιδανικό κατοικίδιο που θα ήθελαν…

Όπως ένα γουρουνάκι «που σε παίρνει αγκαλία όταν καταλάβει πως δεν είσαι καλά».

Μιλήσαμε για τις αγαπημένες στιγμές που περνάμε μαζί τους, τα θετικά, τα αρνητικά και τα αστεία χαρακτηριστικά τους.

Τα περισσότερα παιδιά που συμμετείχαν σε αυτή τη δραστηριότητα νοσηλεύονται για αρκετό καιρό και τους άρεσε πολύ που μοιράστηκαν με την υπόλοιπη ομάδα στιγμές από το σπίτι. Κάποια από τα παιδιά μας έδειξαν εκτυπωμένες φωτογραφίες από τα ζωάκια τους που κρατούν στο δωμάτιό τους.

Έπειτα από ένα μεγάλο διάστημα νοσηλείας, τα παιδιά αισθάνονται το νοσοκομείο δικό τους πλέον χώρο και ξεκινούν να αναπαράγουν συνήθειες που είχαν και στο σπίτι. Όπως να ονομάσουν τα ζωάκια που βλέπουν από το παράθυρο του δωματίου τους καθημερινά και να τα νιώθουν πλέον δικά τους κατοικίδια.

Κάτι τέτοιο μας περιέγραψε η Ε. καθώς μίλησε για την σκυλίτσα της, την Αγάπη και τον Περικλή το περιστέρι.

«Ο Περικλής είναι ένα περιστέρι που γνώρισα στην κλινική και τον ταϊζω από την πρώτη μέρα που ήρθα. Τον αναγνωρίζω γιατί είναι ο πρώτος που έρχεται στο παράθυρο όταν το ανοίγω για να φάει και έχει ένα καφέ χαρακτηριστικό στο λαιμό του. Η Αγάπη είναι ένα παμφάγο σκυλάκι που είναι στην οικογένειά μου εδώ και εννέα χρόνια. Μπορεί να μην γνωρίζουν ο ένας τον άλλον αλλά τους αγαπώ και τους δύο πάρα πολύ και είναι σαν οικογένεια!»

Η σχέση των παιδιών με τα ζώα είναι πολύτιμη. Μία αγκαλία, ένα χάδι ή ακόμη και η σκέψη των ζώων κατά τη δύσκολη περίοδο νοσηλείας των παιδιών αποτελεί βάλσαμο για την ψυχή και την διάθεσή τους!