Η οικογένεια της καρδιάς

13 Μαίου 2019

Την Κυριακή που μας πέρασε ήταν η πολύ γνωστή σε όλους Γιορτή της Μητέρας.


Πολλοί άνθρωποι μας ρωτούν τι κάνουμε στα Σπίτια του «Χαμόγελου» αυτή την ημέρα; Μιλάμε στα παιδιά για αυτό το θέμα ή το αποφεύγουμε; Έχουν απορίες; Εκφράζουν τα συναισθήματά τους; Πώς εξηγούμε στα μικρότερα παιδιά που ίσως έζησαν ελάχιστα με τη μητέρα τους, αυτόν το ρόλο που για τους περισσότερους είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας;

 

Στα Σπίτια του «Χαμόγελου» θέλουμε να μεγαλώνουμε παιδιά ευτυχισμένα, δυνατά και έτοιμα να αντιμετωπίσουν το καθετί. Θα ήταν υποκριτικό εκ μέρους μας να προσποιούμαστε ότι η Γιορτή της Μητέρας δεν υπάρχει.  Έτσι λοιπόν τη γιορτάζουμε με το δικό μας τρόπο, στο δικό μας μεγάλο Σπίτι με τη μεγάλη οικογένειά μας.

 

Κυριακή απόγευμα, μαζευτήκαμε λοιπόν μικροί μεγάλοι και κάναμε μια κουβέντα γύρω από την έννοια της μητέρας. Πως όλα τα πλάσματα σε αυτή τη γη κάποιος τα έφερε στον κόσμο. Τα παιδάκια μια γυναίκα, τα γατάκια μια γατούλα, τα ψαράκια ένα ψάρι, τα πουλάκια στη σκεπή μας ένα πουλάκι κοκ.

 

Η κάθε μαμά έχει πρώτο της μέλημα τη φροντίδα του μικρού της. Κάποιες μαμάδες δυστυχώς δεν μπορούν να προσφέρουν όλα αυτά στα παιδιά τους. Δεν μπορούν να τα φροντίσουν και να τους παρέχουν το κατάλληλο περιβάλλον για να μεγαλώσουν σωστά. Πολλές φορές αντί τα παιδιά να είναι ασφαλή στο σπίτι τους κινδυνεύουν. Εκεί έρχεται τότε η στιγμή που κάποιος άλλος πρέπει να αποφασίσει αν το παιδί αυτό θα ήταν καλύτερα να φύγει από αυτό το σπίτι και να πάει κάπου που θα το σέβονται, θα το φροντίζουν και θα το αγαπάνε. Σε ένα σπίτι που ο θεμέλιος λίθος του θα είναι τα δικαιώματα κάθε παιδιού, ανεξαρτήτου φύλου, θρησκείας και χώρας. Εκεί έρχεται η μεγάλη αγκαλιά του «Χαμόγελου».

 

Και κάπως έτσι ένα απόγευμα του Μάη, όπου μιλάμε πάνω από χαρτόνια, τέμπερες και πινέλα ο Ν. δίνει την ιδέα: Τα χεράκια της καρδιάς να φτιάξουμε στο μεγάλο το χαρτί. Και βάφουμε τα χέρια μας, αφήνουμε τα αποτυπώματα στο χαρτί μας που έχει σχήμα καρδιάς, γιατί αυτό είμαστε σε αυτό το σπίτι. Η οικογένεια της καρδιάς.

 

*Το κείμενο γράφτηκε από τους εργαζόμενους που μεγαλώνουν τα παιδιά μας στα Σπίτια του οργανισμού «Το Χαμόγελο του Παιδιού»