«Θέλω και εγώ να ταξιδέψω σε όλο τον κόσμο»!

Ένα απόγευμα η Ελπίδα μας ξύπνησε λίγο άκεφη από τον μεσημεριανό της ύπνο. Την πήρα αγκαλιά, την κοίταξα στα μάτια και την ρώτησα αν θέλει να πάμε μια μεγάλη βόλτα. Μια αληθινή, της είπα και μετά την πιο μεγάλη, την "φανταστική" μας βόλτα.

Με κοίταξε με τα μεγάλα της μάτια, άρπαξε το χέρι και μου έδειξε την πόρτα! Κάναμε όλοι μια μεγάλη αγκαλιά και φύγαμε τραγουδώντας. Είχα δώσει μια υπόσχεση για πολλές "βόλτες" σήμερα.

Η Ελπίδα έκανε μεγάλα βήματα και ήθελε να περπατάει μπροστά. Ανυπομονούσε να δει τι έκπληξη είχα για εκείνην και τα παιδιά. Γέλια και φωνές. Φωνές και γέλια παντού. Μικροί και μεγάλοι.

Φτάσαμε στο λιμάνι. Μπροστά μας έστεκε πελώριο ένα μεγάλο φορτηγό πλοίο, φορτωμένο με εμπορεύματα. Μεγάλα και ψηλά ως τον ουρανό.

Η Ελπίδα, αμέσως, με κοίταξε και μου είπε:
-«Πού πηγαίνει αυτό το καράβι»;
-«Ταξιδεύει όλο τον κόσμο! Κάνει μεγάλα ταξίδια και κάνει χαρούμενους τους ανθρώπους με τα πράγματα που μεταφέρει από τη μια χώρα στην άλλη».
-«Θέλω και εγώ να ταξιδέψω σε όλο τον κόσμο», είπε η Ελπίδα.
-«Κι εγώ», είπε ο Χρήστος, «να γίνω ναυτικός και να κάνω το γύρο του κόσμου. Ένας μεγάλος καπετάνιος! Αυτό θέλω να γίνω!».

Και κάτσαμε κάτω στην προβλήτα. Πήραμε χαρτιά και κάναμε μικρά καραβάκια από χαρτί και εκεί πάνω γράψαμε τα όνειρα τους. Και στο πάνω μέρος του καραβιού το όνομα τους. Μεγάλα όνειρα σε μικρά χάρτινα καραβάκια, πλάι στα μεγάλα! Για να ταξιδέψουν τα όνειρα των μικρών μας σε όλο τον κόσμο. Με τις μικρές βαλίτσες τους σε έναν κόσμο άγνωστο. Κι εμείς να τους κρατάμε το χέρι. Στα ταξίδια του μυαλού και της καρδιάς. Μέχρι να γίνουν πραγματικότητα. Όλα τους τα όνειρα. Όλες τους οι ευχές.

Ονειρευτείτε μικρά μου: Έναν κόσμο όμορφο! Μεγάλο και όμορφο! Έναν κόσμο "Χαμογελαστό" !

*Το κείμενο γράφτηκε από τους εργαζόμενους που μεγαλώνουν τα παιδιά μας στα Σπίτια του οργανισμού «Το Χαμόγελο του Παιδιού»