Θανάση, φίλε κι αδελφέ, είσαι συχνά μαζί μας

Σαν σήμερα πριν από 5 χρόνια έφυγε από κοντά μας ο Θανάσης Μακρής σε ηλικία 33 ετών. Ένας εξαιρετικός, νέος άνθρωπος, ένας φίλος του «Χαμόγελου» έφυγε από τη ζωή αφήνοντας ένα μεγάλο κενό. Ο Θανάσης ήταν μέλος της εθελοντικής ομάδας Έρευνας και Διάσωσης Εξαφανισμένων παιδιών του οργανισμού «Το Χαμόγελο του Παιδιού» η οποία μετονομάστηκε σε Ομάδα Έρευνας και Διάσωσης «Θανάσης Μακρής» τιμώντας τη μνήμη του Διασώστη και μέλους της.

Λίγα λόγια στον Θανάση…

Στο αυγινό το χάραμα, στο ματωμένο δείλι.
Στης ζέστας τον αποκαμό, στα στεγνωμένα χείλη
Στου ελάτου την πυκνή ισκιά και στην πηγή την μόνη
Στης νύχτας την αστροφεγγιά, στο κάλεσμα του γκιώνη

Με το παιδί που χάθηκε και ψάχνουμε να βρούμε
Μ’ αυτό που όλοι νοιώθουμε αλλά δεν θα το πούμε

Στην ώρα την ατέλειωτη στης έρευνας τον μόχθο
Στο πέρασμα του γιοφυριού, στου ποταμού τον όχθο

Στην κοίτη την αποσκιερή
και στης κορφής τ’ αγνάντι

Στου γερακιού το πέταγμα, στου αετού το βλέμμα
Στου ανέμου την ανασαιμιά, στου φεγγαριού το στέμμα

Στης παγωνιάς την σιγαλιά, στ’ απάτητο το χιόνι
Στα γκρέμια τα πετρόκτιστα κανένας δεν γλυτώνει
Στου σκύλου την αποκοτιά, στου κίνδυνου την κόψη
Φίλος, προστάτης κι οδηγός είναι η δική σου όψη

Στην στάνη την αλαργινή και στο φτωχό ξωκλήσι
Εκείνο με τα λούλουδα και με την κρύα βρύση
Κατάχαμα καθόμαστε κι οι σκύλοι μας μαζί σου
Είναι η μορφή σου ορατή κι ακούμε την φωνή σου

Θανάση φίλε κι αδελφέ είσαι συχνά μαζί μας

Είσαι παντού και πουθενά,
μα πάντα στην ψυχή μας.

*Το κείμενο γράφτηκε από τους φίλους και μέλη της Ομάδας Έρευνας και Διάσωσης Εξαφανισμένων Παιδιών «Θανάσης Μακρής»