Μια πραγματική ιστορία με "επικίνδυνη" αρχή και αίσιο τέλος!

«Σπεύστε ταχέως…μωρό 12 μηνών μας αναφέρουν…δεν έχει αναπνοή και δεν αντιδρά».

Καθώς γινόταν η αλλαγή της βάρδιας και ενώ εκτελούσαμε με τον συνάδελφό μου τον έλεγχο του ασθενοφόρου και πριν ακόμα ολοκληρωθεί, ακούμε από τον ασύρματο: «Σπεύστε ταχέως…μωρό 12 μηνών μας αναφέρουν ότι κατάπιε ξένο σώμα δεν έχει αναπνοή και δεν αντιδρά». Στο σημείο σπεύδει και ο γιατρός του ΕΚΑΒ.

Τρέχουν οι σκέψεις στο μυαλό μου….«Ποιος είναι ο πιο σύντομος δρόμος;;;!!! ««Θα συναντήσω κίνηση;;» «Σε τι κατάσταση θα βρω το παιδί!» και άλλα πολλά.

Σε τέτοια περιστατικά παίζεις με τα δευτερόλεπτα! Μπήκε σε λειτουργία η σειρήνα και με σωστό χειρισμό φτάσαμε τάχιστα! Φυσικά η αγωνία κορυφώνεται προσεγγίζοντας το σημείο .

Φτάνοντας στον χώρο βρισκόμαστε μπροστά σε ένα ευτυχές γεγονός! Η χαρά μας απερίγραπτη! Το παιδί ήταν ροδαλό και έκλαιγε. Μετά την πρώτη μας εκτίμηση είχε όντως  δυσχέρεια στην αναπνοή, ωστόσο δεν διέτρεχε κίνδυνο η ζωή του. Κατόπιν, έφτασε και ο γιατρός του ΕΚΑΒ.  Έγινε η απαραίτητη ιατρική  εκτίμηση και διαπιστώθηκε ότι το παιδί είχε η δυσχέρεια στην αναπνοή πιθανότατα να οφειλόταν σε κρύωμα. Η μητέρα, μέσα σε πανικό, υπέθεσε ότι το παιδί μπορεί να κατάπιε ξένο σώμα, δεν το είδε όμως. Διακομίσαμε το μωρό  στην αγκαλιά της μαμάς του για περεταίρω έλεγχο στο εφημερεύον νοσοκομείο.

Η μητέρα στη διαδρομή μάς ευχαριστούσε διαρκώς που φτάσαμε τόσο άμεσα χωρίς να χάσουμε καθόλου χρόνο σε μια τόσο δύσκολη και όλο αγωνία στιγμή. Νιώθω απέραντη  ικανοποίηση κάθε φορά που μου δίνεται η ευκαιρία να σταθώ δίπλα σε κάθε παιδί που χρήζει άμεσης βοήθειας και φροντίδας, και εγώ είμαι εκεί στον σωστό χρόνο για να την παρέχω.