Θα μας λείψεις Samira...

Είμαστε ταπεινά υπερήφανοι που είχαμε την τύχη να σε γνωρίσουμε και σου προσφέραμε όλα όσα μπορούσαμε

Η Samira ξεκίνησε το αβέβαιο και μακρύ ταξίδι της από το Ιράκ προς την Ευρώπη, μαζί με τον αδελφό της το καλοκαίρι του 2021. Ένα ταξίδι δύσκολο, επίπονο με πυξίδα την άσβεστη ελπίδα για μία καλύτερη, πιο δίκαιη ζωή. Κατά τη διάρκεια αυτής της δύσκολης διαδρομής, ένα σοβαρό ατύχημα είχε ως αποτέλεσμα η Samira να βρεθεί διασωληνωμένη σε ΜΕΘ Παίδων, όπου νοσηλεύτηκε για δέκα ημέρες. Η επόμενη στάση στη ζωή της μικρούλας μας ήταν σε camp φιλοξενίας προσφύγων.

Στη ζεστή μας αγκαλιά ήρθε λίγους μήνες αργότερα, καθώς θεωρήθηκε ασυνόδευτη ανήλικη. Δυστυχώς, το ατύχημα της προκάλεσε σοβαρό αναπνευστικό πρόβλημα, προκαλώντας συστηματικές λοιμώξεις που απαιτούσαν τακτική φαρμακευτική αγωγή, καθώς και ακόμα μία πολύχρονη νοσηλεία σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης. Θεωρήσαμε κρίσιμο για τη διασφάλιση της υγεία της να τη μεταφέρουμε στο Σπίτι μας στη Θεσσαλονίκη, προκειμένου να βρίσκεται πιο εύκολα και άμεσα σε Νοσοκομείο για την απαραίτητη ιατρική περίθαλψη. Από τους πρώτους μήνες στο Σπίτι μας, λάμβανε με ιδιαίτερη φροντίδα εντατική θεραπεία με νεφελοποιητή από την παιδίατρο του Οργανισμού, η οποία με νοιάξιμο φρόντιζε για την τακτική παρακολούθηση της μικρής μας, με συχνές εισαγωγές στο Νοσοκομείο για βρογχοσκοπήσεις/διαστολές.

Μεγάλη μας έγνοια και μέλημα, πέρα από την υγεία της, ήταν και η φροντίδα της ψυχής της, μίας ψυχής μεγάλης και όμορφης, που χώραγε μέσα όλον τον κόσμο, παρά τις αντιξοότητες που αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει από τόσο μικρή ηλικία. Έπειτα από έξι μήνες ξεκινήσαμε την κατ' οίκον διδασκαλία της, προκειμένου να της προσφέρουμε όλα όσα αξίζει και δικαιούται κάθε παιδί, καλύπτοντας κάθε ανάγκη της προκειμένου να νιώσει ότι ανήκει κάπου. Έτσι πορευτήκαμε μαζί μέχρι τώρα, σαν ένα, με την ίδια να μας διδάσκει περισσότερα τελικά για το πραγματικό νόημα της ζωής, τις προτεραιότητες, τις αξίες, επιβεβαιώνοντας με τον πιο όμορφο και αθώο τρόπο ότι «άλλη χαρά δεν είναι πιο μεγάλη, απ’ τη χαρά του να δίνεις..»

Ευτυχώς η κατάσταση της υγείας της βελτιώθηκε και παράλληλα ο αδερφός της κατάφερε να αποκτήσει την επιμέλειά της, ώστε να μπορούν πλέον να ζουν μαζί, μέχρι να έρθει η στιγμή της επανένωσης με την υπόλοιπή οικογένειά τους που βρίσκεται στο εξωτερικό.

Ελπίζουμε από τα βάθη της καρδιάς μας να μη μας ξανά χρειαστεί ποτέ, αλλά όπως γνωρίζει και η ίδια εμείς θα είμαστε πάντα εδώ, ότι κι αν γίνει. Είμαστε ταπεινά υπερήφανοι που είχαμε την τύχη να την γνωρίσουμε και να της προσφέρουμε όλα όσα μπορούσαμε.

Γλυκιά μας Samira, αισθανόμαστε ευγνώμονες για το Χαμόγελο που εσύ μας χάρισες τελικά, τόσο απλόχερα. Θα μας λείψεις πολύ, αλλά η χαρά να ξέρουμε ότι είσαι ευτυχισμένη μαζί με την οικογένειά σου είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή, που κάνει κάθε προσπάθειά μας να αξίζει.