Διασκεδάζοντας στο νερό ΑΣΦΑΛΩΣ! Τι πρέπει να προσέχουμε;

Η καλοκαιρινή περίοδος είναι συνυφασμένη με τη χαλάρωση και τη διασκέδαση, ενώ η θάλασσα και τα μπάνια αποτελούν προτεραιότητα για τα παιδιά αλλά και τους ενήλικες. Ο ενθουσιασμός και η προσμονή για παιχνίδια στην άμμο και το νερό περισσεύουν. Ποια είναι όμως εκείνα τα σημεία που χρήζουν της προσοχής των ενηλίκων ώστε το νερό να αποτελέσει μια ευχάριστη εμπειρία;

Ας ξεκινήσουμε καταρρίπτοντας κάποιες λάθος αντιλήψεις σχετικά με τα ατυχήματα που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της κολύμβησης ή του παιχνιδιού στη θάλασσα.

Πολλοί από εμάς ίσως έχουμε την πεποίθηση ότι εάν το παιδί διατρέξει κάποιο κίνδυνο θα φωνάξει ή θα βρει κάποιο τρόπο να μας ειδοποιήσει, γεγονός το οποίο δεν ισχύει. Σε καταστάσεις στις οποίες το παιδί δεν μπορεί να κολυμπήσει αδυνατεί και να αναζητήσει βοήθεια. Για αυτό τον λόγο, είναι απαραίτητη η συνεχής οπτική επαφή με τα παιδιά καθ΄ όλη τη διάρκεια της παραμονής μας στη παραλία ή στην πισίνα. Η επιτήρηση από άλλα παιδιά δεν αποτελεί λύση σε αυτό το πρόβλημα, και η επίβλεψη από κάποιον ενήλικα είναι επιβεβλημένη.

Ειδικότερα από την ηλικία του πρώτου έτους μέχρι και τα τέταρτα τους γενέθλια, τα παιδιά πρέπει πάντοτε να κολυμπούν παρέα με ενηλίκους. Και εάν για τα βρέφη η αγκαλιά είναι αυτονόητη, τα παιδιά νηπιακής ηλικίας πρέπει να βρίσκονται σε απόσταση «ενός χεριού» (επίβλεψη αφής). Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής συνιστά μαθήματα κινητικής αγωγής στο νερό, τονίζοντας ότι τα παιδιά μέχρι και τα τέσσερα τους χρόνια δεν είναι εξελικτικά έτοιμα να ακολουθήσουν μαθήματα κολύμβησης. Ακόμη όμως και εάν ένα παιδί θεωρούμε πως είναι ικανός κολυμβητής πρέπει να χρησιμοποιούνται κατάλληλες συσκευές επίπλευσης όπως το σωσίβιο γιλέκο.

Γενικότερα, πρέπει να ενισχύουμε και να συζητάμε τους κανόνες σχετικά με την ασφάλεια στο νερό, όπως κάνουμε με οποιοδήποτε άλλο θέμα. Η ενημέρωση του παιδιού σχετικά με τους κινδύνους που ελλοχεύουν πρέπει να είναι συνεχής και η παρουσία ενός ενηλίκου επιβεβλημένη. Οι κανόνες ασφαλείας και τα όρια είναι σημαντικά ακόμη και όταν μιλάμε για διασκέδαση. Όπως ακριβώς ένα παιδί δε θα περάσει το δρόμο μόνο του, έτσι και όταν βρίσκεται στην παραλία ή στην πισίνα δε πρέπει να μένει χωρίς επιτήρηση. Ακόμη και εάν χρειαστεί να απαντήσουμε σε κάποια επείγουσα κλήση ή να απομακρυνθούμε για οποιοδήποτε λόγο, ζητάμε από κάποιον υπεύθυνο ενήλικο να προσέχει το παιδί.

Τι πρέπει να προσέχουμε συνοπτικά:

• Επεξηγούμε στα παιδιά όλους τους πιθανούς κινδύνους (θαλάσσια ρεύματα, έλλειψη άνωσης στην πισίνα, βράχια σε ρηχά νερά, κύματα κ.λπ.)
• Επιτρέπουμε το κολύμπι τρεις ώρες μετά το φαγητό, αφού έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία της πέψης.
• Δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στην κατάσταση στην οποία βρίσκεται το παιδί, (εάν έχει καταναλώσει φάρμακα, εάν έχει εκτεθεί πολλές ώρες στον ήλιο κ.λπ.)
• Επιλέγουμε παραλίες τις οποίες γνωρίζουμε, εάν υπάρχει ναυαγοσώστης ακόμη καλύτερα.
• Πάντοτε ένας ενήλικας από την παρέα ή την οικογένεια πρέπει να έχει ως κύριο μέλημα του την επίβλεψη των παιδιών. Εναλλασσόμαστε στην επίβλεψη των παιδιών κατόπιν συνεννόησης.
• Δεν βασιζόμαστε σε πλωτήρες, νούντλς κολύμβησης, στρώματα και κουλούρες γιατί αποτελούν παιχνίδια παραλίας και όχι μέσα πρόληψης.
• Εάν βρισκόμαστε σε μέρος με πισίνα συνοδεύουμε πάντοτε το παιδί και δεν το αφήνουμε να παίξει μόνο του.

Αντί επιλόγου, λίγη τροφή για σκέψη. Έχετε σκεφτεί ποτέ εάν το παιδί σας (μεγαλύτερο των 5 ετών) μπορεί να κολυμπήσει συνεχόμενα πάνω από 5-6 μέτρα, ώστε εάν βρεθεί σε μια δύσκολη κατάσταση να αποφύγει τον κίνδυνο; Ίσως να βοηθούσε εάν το εξακριβώνατε… Πάντοτε μπορούμε να βοηθήσουμε καλύτερα τα παιδιά μας όταν γνωρίζουμε τις πραγματικές τους δυνατότητες.

Σας ευχόμαστε ένα ασφαλές και χαρούμενο Καλοκαίρι!

Βιβλιογραφία

Schwebel, D.C., Ramos W.,Gilchrist J., Dixon A.C. (2023). Expanding the Concept of Caregiver Supervision to Prevent Child Drowning. Pediatrics March .

Forjuoh, N.S., (2013). Water safety and drowning prevention, International Journal of Injury Control and Safety Promotion, 20:3, 207-208.

Επιστημονική Ομάδα

«Το Χαμόγελο του Παιδιού»