Μικροί και μεγάλοι μαθαίνουμε να πλέκουμε!

Κυριακή μεσημέρι και η εθελόντριά μας η κυρία Λίτσα είχε έρθει για να μας βοηθήσει σε διάφορες δουλειές στην κουζίνα του σπιτιού μας.

Αφού τελείωσε τις δουλειές της, πήγε να χαιρετήσει τα παιδιά μας κρατώντας μια σακούλα που από μέσα εξείχαν κάτι χοντρές βελόνες και πολλά χρωματιστά κουβάρια με μαλλί.

Ο Αντώνης και η Γεωργία γρήγορα ανακάλυψαν ότι κάτι ενδιαφέρον κρατά η κυρία Λίτσα και ξεκίνησαν να ρωτούν με διακριτικότητα για το περιεχόμενο της σακούλας! Εκείνη με χαρά τους μίλησε για την αγαπημένη της ασχολία: το πλέξιμο και με προσοχή τους παρουσίασε τα κουβαράκια με τα μαλλιά και τις βελόνες! Κατενθουσιασμένοι λοιπόν θέλησαν να δουν πως γίνεται το πλέξιμο και στη συνέχεια με μεγάλη προσήλωση και τη βοήθεια της έκαναν και εκείνοι τη δική τους προσπάθεια και τα πήγαν πολύ καλά!

-«Κυρία Λίτσα, να ξανακάνουμε πλέξιμο» είπε η Γεωργία, «μου άρεσε πολύ»!

-«Βέβαια Μαρία μου!» είπε η κυρία Λίτσα και ρώτησε αν θέλουν και τα υπόλοιπα παιδιά.

Με μια φωνή όλα μας τα παιδιά, φώναξαν ότι θέλουν πολύ να μάθουν να πλέκουν τα δικά τους κασκόλ και τα δικά τους σκουφάκια!

Έτσι, το ραντεβού ανανεώθηκε για την επόμενη Κυριακή και το ονόμασαν: το ραντεβού του πλεξίματος!

Κυρία Λίτσα, σας ευχαριστούμε πολύ για τη χαρά που δώσατε στα παιδιά μας!

*Το κείμενο γράφτηκε από τους εργαζόμενους που μεγαλώνουν τα παιδιά μας στα Σπίτια του οργανισμού «Το Χαμόγελο του Παιδιού»